Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012
Bostancılar Tabhanesi mescidi II
Φωτογραφία του κτίσματος που φαίνεται καθαρά και η θέση του κτίσματος σε σχέση με το σαράι του Τοπκαπί.
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012
Το Ευκτήριο Αγίου Νικολάου (Boğdan saray) στο πέρασμα εκατό χρόνων
Το 1877
Το 1908
Το 1925 μετά το γκρέμισμα του πάνω ορόφου.
Το 1928, η είσοδος του κτίσματος
Το 1928
Το 1962
Το 1970
Το 1979
Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012
Μονή του Φιλανθρώπου Χριστού
Πηγαίνοντας προς το Sirkeci από την παραλιακή οδό των τειχών, την Kennedy caddesi, ως 40-50μ. ανατολικά του Incili kosk συναντά κανείς μια τούβλινη πρόσοψη, η πρόσοψη αυτή ανήκει στη Μονή του Φιλανθρώπου Χριστού.
Το Incili kosk
Η πρόσοψη του κτίσματος όπως είναι σήμερα
Κτήτορας της μονής ήταν η Ειρήνη Χούμνου κόρη του Νικηφόρου Χούμνου ευνοούμενου του Ανδρόνικου του Β'.Η Ειρήνη παντρεύτηκε στα δώδεκα τον Ιωάννη γιό του αυτοκράτορα Ανδρόνικου του Β' Παλαιολόγου. Έμεινε χήρα στα δεκαέξι της στα 1307 και αποφάσισε να μονάσει έχοντας και τη συγκατάθεση των γονιών της. Αφού μοίρασε μέρος της περιουσίας της στους φτωχούς διέθεσε την υπόλοιπη περιουσία της στη μονή την οποία και αφιέρωσε στον Φιλάνθρωπο Σωτήρα.Διηύθυνε η ίδια τη μονή με το όνομα Ευλογία μέχρι το θάνατό της το 1360.
Οι γονείς της Ειρήνης βοήθησαν σε αυτό το έργο και όπως αναφέρει ο Νικηφόρος Χούμνος στη διαθήκη του, ήθελε να θαφτεί στη μονή καθώς και η σύζυγός του.
Η μονή ήταν διπλή γιατί ο Νικηφόρος έγινε ιερέας στην ανδρική μονή με το όνομα Ναθαναήλ και η γυναίκα του μόνασε στη γυναικεία μονή όπου ηγουμένη ήταν η κόρη της Ευλογία το 1320. Ο Νικηφόρος πέθανε το 1327 και λόγο αργότερα πέθανε και η γυναίκα του.
Έχει διασωθεί ένα μικρό μέρος από το τυπικό της μονής. Από το τυπικό φαίνεται ότι η μονή είχε κοινοβιακό χαρακτήρα και κανένας δεν είχε δικαίωμα να κάνει αλλαγή σε αυτόν τον θεσμό. Εξαίρεται η μοναχική υπακοή και η αυταπάρνηση.
Δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για το ανδρικό τμήμα της μονής. Η μονή άκμασε στα χρόνια που τη διοικούσε η Ευλογία και είχε γύρω στις εκατό μοναχές. Η διοίκηση ήταν αυστηρή αλλά η Ευλογία είχε μια ευκαιρία επικοινωνίας κάθε Σάββατο και Κυριακή με τις μοναχές.
Η γυναικεία μονή άρχισε να χάνει την αίγλη της μετά το θάνατο της Ευλογίας και να μπαίνει σε περίοδο αφάνειας.
Το καθολικό της μονής είναι γνωστό και από τις μαρτυρίες Ρώσων προσκυνητών του 14ου και 15ου αι., οι οποίοι αναφέρουν ότι υπήρχαν πολλά ιερά λείψανα στο καθολικό μεταξύ αυτών και του αγίου Αβερκίου. Επίσης αναφέρουν μια αχειροποίητη εικόνα του Χριστού που ήταν θαυματουργή.
Αναφορές γίνονται και για το θαυματουργό αγίασμα που έτρεχε κάτω από το καθολικό και θεράπευε ασθένειες. Για το αγίασμα αυτό μιλούν και οι Ρώσοι προσκυνητές του 16ου αι. οι οποίοι λένε ότι κυλούσε κάτω από το Incili kosk το οποίο κτίστηκε τέλη του 16ου αι.
Ο P. Gylles και οι περιηγητές του 17ου αι. αναφέρουν ότι οι σουλτάνοι παραχώρησαν το δικαίωμα στους χριστιανούς να επισκέπτονται το αγίασμα και να τελούν τις λατρευτικές τους πράξεις στις 6 Αυγούστου γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος όπου πήγαιναν και οι άρρωστοι γιαν μπουν στη θαυματουργή άμμο που θα τους χάριζε υγεία.
Αυτά μέχρι το 1821 οπότε και ξέσπασε η ελληνική επανάσταση και διεκόπη η λατρεία. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του σιδηροδρόμου το Incili kosk κατεδαφίστηκε και το αγίασμα έμεινε κάτω από τα χώματα.
Παλαιότερα πιστευόταν ότι το καθολικό της μονής ήταν στο Incili kosk αυτό όμως ανατράπηκε από τις ανασκαφές της γαλλικής αποστολής του 1921-23. Δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο σήμερα που να επιτρέπει τον ακριβή προσδιορισμό των ερειπίων της μονής.
Το Incili kosk
Η πρόσοψη του κτίσματος όπως είναι σήμερα
Κτήτορας της μονής ήταν η Ειρήνη Χούμνου κόρη του Νικηφόρου Χούμνου ευνοούμενου του Ανδρόνικου του Β'.Η Ειρήνη παντρεύτηκε στα δώδεκα τον Ιωάννη γιό του αυτοκράτορα Ανδρόνικου του Β' Παλαιολόγου. Έμεινε χήρα στα δεκαέξι της στα 1307 και αποφάσισε να μονάσει έχοντας και τη συγκατάθεση των γονιών της. Αφού μοίρασε μέρος της περιουσίας της στους φτωχούς διέθεσε την υπόλοιπη περιουσία της στη μονή την οποία και αφιέρωσε στον Φιλάνθρωπο Σωτήρα.Διηύθυνε η ίδια τη μονή με το όνομα Ευλογία μέχρι το θάνατό της το 1360.
Οι γονείς της Ειρήνης βοήθησαν σε αυτό το έργο και όπως αναφέρει ο Νικηφόρος Χούμνος στη διαθήκη του, ήθελε να θαφτεί στη μονή καθώς και η σύζυγός του.
Η μονή ήταν διπλή γιατί ο Νικηφόρος έγινε ιερέας στην ανδρική μονή με το όνομα Ναθαναήλ και η γυναίκα του μόνασε στη γυναικεία μονή όπου ηγουμένη ήταν η κόρη της Ευλογία το 1320. Ο Νικηφόρος πέθανε το 1327 και λόγο αργότερα πέθανε και η γυναίκα του.
Έχει διασωθεί ένα μικρό μέρος από το τυπικό της μονής. Από το τυπικό φαίνεται ότι η μονή είχε κοινοβιακό χαρακτήρα και κανένας δεν είχε δικαίωμα να κάνει αλλαγή σε αυτόν τον θεσμό. Εξαίρεται η μοναχική υπακοή και η αυταπάρνηση.
Δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για το ανδρικό τμήμα της μονής. Η μονή άκμασε στα χρόνια που τη διοικούσε η Ευλογία και είχε γύρω στις εκατό μοναχές. Η διοίκηση ήταν αυστηρή αλλά η Ευλογία είχε μια ευκαιρία επικοινωνίας κάθε Σάββατο και Κυριακή με τις μοναχές.
Η γυναικεία μονή άρχισε να χάνει την αίγλη της μετά το θάνατο της Ευλογίας και να μπαίνει σε περίοδο αφάνειας.
Το καθολικό της μονής είναι γνωστό και από τις μαρτυρίες Ρώσων προσκυνητών του 14ου και 15ου αι., οι οποίοι αναφέρουν ότι υπήρχαν πολλά ιερά λείψανα στο καθολικό μεταξύ αυτών και του αγίου Αβερκίου. Επίσης αναφέρουν μια αχειροποίητη εικόνα του Χριστού που ήταν θαυματουργή.
Αναφορές γίνονται και για το θαυματουργό αγίασμα που έτρεχε κάτω από το καθολικό και θεράπευε ασθένειες. Για το αγίασμα αυτό μιλούν και οι Ρώσοι προσκυνητές του 16ου αι. οι οποίοι λένε ότι κυλούσε κάτω από το Incili kosk το οποίο κτίστηκε τέλη του 16ου αι.
Ο P. Gylles και οι περιηγητές του 17ου αι. αναφέρουν ότι οι σουλτάνοι παραχώρησαν το δικαίωμα στους χριστιανούς να επισκέπτονται το αγίασμα και να τελούν τις λατρευτικές τους πράξεις στις 6 Αυγούστου γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος όπου πήγαιναν και οι άρρωστοι γιαν μπουν στη θαυματουργή άμμο που θα τους χάριζε υγεία.
Αυτά μέχρι το 1821 οπότε και ξέσπασε η ελληνική επανάσταση και διεκόπη η λατρεία. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του σιδηροδρόμου το Incili kosk κατεδαφίστηκε και το αγίασμα έμεινε κάτω από τα χώματα.
Παλαιότερα πιστευόταν ότι το καθολικό της μονής ήταν στο Incili kosk αυτό όμως ανατράπηκε από τις ανασκαφές της γαλλικής αποστολής του 1921-23. Δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο σήμερα που να επιτρέπει τον ακριβή προσδιορισμό των ερειπίων της μονής.
Το Μπητ Παζάρ στο Μπεγιαζήτ-Beyazıt bit pazarı
Φωτογραφία του 1965 με το Μπητ παζάρ δίπλα στο τζαμί του Βαγιαζήτ
