Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013
Ο Απόστολος Ανδρέας ιδρυτής της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως
Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας, ὁ Πρωτόκλητος
τῶν Ἀποστόλων, ἔδρασε, κατά ἀξιοπίστους ἱστορικάς
πηγάς καί τήν παράδοσιν
τῆς Ἐκκλησίας, εἰς τήν Μικράν Ἀσίαν, εἰς τάς περί τόν Εὔξεινον
Πόντον περιοχάς, εἰς τήν Θράκην καί εἰς τήν Ἀχαΐαν, ὅπου καί ἐμαρτύρησεν. Ἡ εἰς τάς περιοχάς
ταύτας δράσις τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου
συνετέλεσεν ὥστε αἱ Ἐκκλησίαι αὐτῶν, ὡς τῆς Τραπεζοῦντος, τῆς
Κωνσταντινουπόλεως, τῶν Πατρῶν, νά τιμοῦν αὐτόν ἰδιαιτέρως ὡς ἱδρυτήν καί προστάτην. Ἡ Ἐκκλησία
Κωνσταντινουπόλεως ἔχει καθιερώσει τήν ἡμέραν τῆς μνήμης τοῦ Ἀποστόλου (30
Νοεμβρίου) ὡς Θρονικήν Ἑορτήν, ἑορταζομένην
μετά λαμπρότητος. Ὁ ἑορτασμός οὗτος,
διακοπείς κατά τούς πρώτους χρόνους τῆς τουρκοκρατίας, ἐπανηνέχθη ἐπί Πατριαρχίας τοῦ ἀπό
Φιλιππουπόλεως Σεραφείμ τοῦ Β´ (1760),
συνεχιζόμενος ἔκτοτε ἀδιακόπως
μέχρι σήμερον. Εἰς τήν
Κωνσταντινούπολιν, ὅπου μετεφέρθησαν ἐκ τῶν Πατρῶν τά ἱερά λείψανα
τοῦ Ἀποστόλου τό ἔτος 356,
κατατεθέντα ἐν τῷ ναῷ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἐτιμᾶτο ἰδιαιτέρως οὗτος, ὡς φαίνεται
καί ἐκ τῆς εἰς αὐτόν ἀφιερώσεως
πολλῶν ναῶν.
Από την ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Από την ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Το Νιχώρι του Καβάφη
Το Nιχώρι
Ξένε, σαν δης ένα χωριό όπου γελάει η φύσις,
κ’ εις κάθε πλάτανο κοντά που κρύπτεται μια κόρη
ωραία σαν το τριαντάφυλλο — εκεί να σταματήσης·
έφθασες, ξένε, στο Νιχώρι.
Κι όταν το βράδυ έλθη, αν βγης έξω να περπατήσης
και βρης εμπρός σου καρυδιές, στον δρόμο μη προχώρει
του ταξιδιού σου πια. Aλλού ποιον τόπο θα ζητήσης
καλύτερον απ’ το Νιχώρι.
Τέτοια δροσιά δεν έχουνε αλλού στον κόσμο οι βρύσεις,
των λόφων του την αρχοντιά αλλού δεν έχουν όρη·
και με της γης την μυρωδιά μονάχα θα μεθύσης,
ολίγο αν μείνης στο Νιχώρι.
Την πρασινάδα που θα δης εκεί να μην ελπίσης
που σ’ άλλο μέρος θα την βρης. Aπ’ το βουνό θεώρει
τους κάμπους κάτω και ειπέ πώς να μην αγαπήσης
αυτό μας το μικρό Νιχώρι.
Πως αγαπώ υπερβολές, ω ξένε, μη νομίσης.
Υπάρχουν τόποι εύφοροι πολλοί και καρποφόροι.
Πλην έχουν κάτι χωριστό, και συ θα ομολογήσης,
καρποί και άνθη στο Νιχώρι.
Εάν στης Κουμαριώτισσας της Παναγίας θελήσης
την εκκλησία να μπης μ’ εμέ, φανατικός συγχώρει
αν είμ’ εκεί. Άλλην, θαρρώ, χάριν οι παρακλήσεις
έχουνε στο πιστό Νιχώρι.
Aν δε να μείνης δεν μπορής, πριν, ξένε, αναχωρήσης
πρέπει να πας μια Κυριακή στην σκάλα στου Γρηγόρη·
ειρήνη, νιάτα, και χαρά θα δης, και θα εννοήσης
τι είναι αυτό μας το Νιχώρι.
κ’ εις κάθε πλάτανο κοντά που κρύπτεται μια κόρη
ωραία σαν το τριαντάφυλλο — εκεί να σταματήσης·
έφθασες, ξένε, στο Νιχώρι.
Κι όταν το βράδυ έλθη, αν βγης έξω να περπατήσης
και βρης εμπρός σου καρυδιές, στον δρόμο μη προχώρει
του ταξιδιού σου πια. Aλλού ποιον τόπο θα ζητήσης
καλύτερον απ’ το Νιχώρι.
Τέτοια δροσιά δεν έχουνε αλλού στον κόσμο οι βρύσεις,
των λόφων του την αρχοντιά αλλού δεν έχουν όρη·
και με της γης την μυρωδιά μονάχα θα μεθύσης,
ολίγο αν μείνης στο Νιχώρι.
Την πρασινάδα που θα δης εκεί να μην ελπίσης
που σ’ άλλο μέρος θα την βρης. Aπ’ το βουνό θεώρει
τους κάμπους κάτω και ειπέ πώς να μην αγαπήσης
αυτό μας το μικρό Νιχώρι.
Πως αγαπώ υπερβολές, ω ξένε, μη νομίσης.
Υπάρχουν τόποι εύφοροι πολλοί και καρποφόροι.
Πλην έχουν κάτι χωριστό, και συ θα ομολογήσης,
καρποί και άνθη στο Νιχώρι.
Εάν στης Κουμαριώτισσας της Παναγίας θελήσης
την εκκλησία να μπης μ’ εμέ, φανατικός συγχώρει
αν είμ’ εκεί. Άλλην, θαρρώ, χάριν οι παρακλήσεις
έχουνε στο πιστό Νιχώρι.
Aν δε να μείνης δεν μπορής, πριν, ξένε, αναχωρήσης
πρέπει να πας μια Κυριακή στην σκάλα στου Γρηγόρη·
ειρήνη, νιάτα, και χαρά θα δης, και θα εννοήσης
τι είναι αυτό μας το Νιχώρι.
(Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης έζησε στο Νιχώρι, στο σπίτι του
παππού του, μαζί με την οικογένειά του για 3 περίπου χρόνια (1882-1885) οπότε
και οριστικά επέστρεψαν στην Αλεξάνδρεια