Στὰ Ταταῦλα, τὴν «ἑλληνικότατη» ἀπὸ τὶς συνοικίες τῆς Πόλης - Γκιαοὺρ Ταταῦλα τὰ ἔλεγαν οἱ Τοῦρκοι -, βρίσκεται ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους καὶ ὡραιότερους ναούς, ὁ Ἅγιος Δημήτριος.
Ὁ Σκαρλάτος Βυζάντιος σημειώνει ὅτι τὸ ὄνομα αὐτῆς τῆς «ὡραιοτάτης καὶ ὑγειονοτάτης» συνοικίας παλιότερα ἦταν Ἅγιος Δημήτριος, ἐπικράτησε ὅμως τὸ Ταταῦλα ἐπειδὴ ἐκεῖ ἦσαν οἱ ἐπαύλεις ἢ στάβλοι τῶν Γενουησίων τοῦ Γαλατᾶ.
Ἡ περιοχὴ εἶχε ἀρχίσει νὰ συνοικίζεται ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ Σουλεϊμὰν τοῦ Α´. Πρῶτοι οἰκιστὲς πρέπει νὰ ἦσαν οἱ καραβομαραγκοὶ ποὺ δούλευαν στὸν Ταρσανά, τὸν σουλτανικὸ ναύσταθμο, στὸν Κεράτιο Κόλπο, αἰχμάλωτοι κυρίως, Μανιάτες, Αἰγαιοπελαγίτες, Κρητικοί.
Ὅταν οἱ Τοῦρκοι μετέτρεψαν τὸν πρῶτο ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου σὲ τζαμί, οἱ Ταταυλιανοὶ πήραν τὴν εἰκόνα καὶ τὴν ἀπέθεσαν στὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, στὴν κορυφὴ τοῦ λόφου, τὸ ὁποῖο ἀπὸ τότε, μετονομάσθηκε Ἅγιος Δημήτριος.
Ἡ ἐκκλησία ἐπεκτάθηκε καὶ τὸ 1726, ὅπως φαίνεται σὲ μαρμάρινη ἐντοιχισμένη ἐπιγραφὴ στὴν νότια πλευρά της, ἀνακαινίσθηκε ἐκ βάθρων.
Πελώρια, πεντάκλιτη βασιλική, μὲ τὸ μεσαῖο κλίτος θολωτό, μὲ τέμπλο καὶ ἄμβωνα περίτεχνα ἐπεξεργασμένα κι ἕναν δεσποτικὸ θρόνο μὲ πόδια λιονταρόσχημα, ὁ Ἅγιος Δημήτριος ἐντυπωσιάζει. Γύρω στὴν αὐλὴ ὑπάρχουν κτίσματα ποὺ στεγάζουν γραφεῖα καὶ στὸ πίσω μέρος ὑψώνεται τὸ κτήριο τοῦ σχολείου.
Ἀπέναντι ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ συγκρότημα βρίσκεται ὁ «Ἀθλητικὸς Σύλλογος Ἡρακλῆς» τῶν Ταταούλων, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ἀθλητικὸς σύλλογος στὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία. Τεράστιες αἴθουσες, ἀναγνωστήριο, αἴθουσα συσσιτίου, γραφεῖα, καὶ ἡ «Ζαχαρώφειος Αἴθουσα Καλαθοσφαιρίσεως». Ὑπάρχουν σημεῖα στὸν τοῖχο, ὅπου ὁ σοβὰς ἔχει ξεφτίσει, καὶ διακρίνει κανεὶς ἴχνη τοιχογραφίας. Ἀριστερὰ καὶ δεξιὰ τῆς εἰσόδου, δύο τεράστιες μαρμάρινες πλάκες, μὲ τὰ ὀνόματα τῶν φιλογενῶν εὐεργετῶν, ἀποτελοῦν καὶ αὐτὲς στοιχεῖα τῆς ἱστορίας τοῦ τόπου.
Ἰσμήνη Καπάνταη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου