Αργά...

Αργά, πλέον αργά. Το πλοίο ξεκίνησε.
Και στο λιμάνι ήρθαν πολλοί να χαιρετήσουν
Μα εκείνος αργοπόρησε, αργοπόρησε...
Δεν πρέπει πια καθόλου να μιλήσουν.

Σε τραγική στιγμή πως έγινε η αναχώρηση.
Τελειώσαν όλα, κι όμως σφύριζε το πλοίο
Ώρα πολύ ως να ζήταγε βοήθεια
Προτού σηκώσει άγκυρα για δύο.

Πριν φύγει, λες στο λιμάνι τριγύριζε
Λιγάκι απελπισμένα, μα ήλθε η ώρα.
Εκείνος που αργοπόρησε δε φάνηκε
Κι ανάβαν τα πολύφωτα στη χώρα.

-Που πάει το πλοίο που κίνησε Χαράματα;
Κάποιος είχε ρωτήσει μ' απορία
Αργά πλέον αργά το πλοίο ξεκίνησε
Σιγά... εδώ τελειώνει μια ιστορία.



Για το ταξίδι στην Πόλη που δεν προλάβαμε να κάνουμε μαζί...



Το ποίημα "Αργά" είναι της Θάλειας Κεσίσογλου- Αγγελίδου ποιήτριας γεννημένης στο Φανάρι της Πόλης.