Το κτίσμα από κάποιους αναφέρεται ως τμήμα της μονής του Αγίου Λαυρεντίου και από άλλους ως ναός του Αγίου Ησαΐα.
Βρισκόταν 100 μ. βορειοανατολικά του Seyh Murat mescidi στο βαθούλωμα της περιοχής. Στις μέρες μας είναι γνωστό μονάχα από την περιγραφή του Πασπάτη. Ίσως να ήταν ταφικό μνημείο σχετικό με τη μονή του Αγίου Λαυρεντίου όπως σχετικό ήταν και το Seyh Murat mescidi (άλλη άγνωστη βυζαντινή εκκλησία). Επίσης δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς έγινε τζαμί από τον Kabir Husrev Halil.
Επρόκειτο για ένα κτίσμα με ισόγειο τετράγωνο που ο πάνω οροφός του όμως ήταν σε οκτάγωνο σχήμα.
Λογικά χρησιμοποιούνταν ως τζαμί στα τέλη του 19ου αι. μιας και έγιναν εργασίες επιδιόρθωσής του από τον Μαχμούτ πασά το 1870. Το 1918 κάηκε και τα ερείπια του υπήρχαν ως το 1935. Η περιοχή ξανακτίστηκε κι έτσι σήμερα δεν υπάρχουν ίχνη του.
Άλλες ονομασίες του ως τέμενος είναι Parmak kapi mescidi και Kandilii Guzel mescidi.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου