Ακούω την Ιστανμπούλ

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ
Άνεμος σιγανός φυσά στην αρχή.
Σαλεύουν οι φυλλωσιές
ανάλαφρα στα δέντρα.
Απόμακρα, πολύ μακρινά,
το ασώπαστο κουδούνισμα των νερουλάδων.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Ξάφνου, πουλιά περνούν στ΄αψηλά,
κοπάδια, κοπάδια, φωνές, φωνές.
Τα δλιχτυα τραβιούνται απ΄τα νταλιάνια.
Μιας γυναίκας τα πόδι΄αγγίζουν το νερό.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Δροσόλουστο το κλειστό το τσαρσί.
Πολυθόρυβο το Μαχμούτπασά.
Πλήθος τα περιστέρια στις αυλές.
Χτύποι σφυριών ακούγονταο απ΄τα ντοκ.
Ιδρώτα μυρίζει το ανοιξιάτικο αγέρι.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Μεθά ακόμη από τους παλιούς τους καιρούς.
Ένας όρμος με καΐκια στο βαθύσκιο του έμπα.
Μες στης νοτιάς τη βοή που έχει κοπάσει.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Μια πόρνη περνά από το δρόμο
πειράγματα, βρισιές, τραγούδια, σκοποί.
Κάτι γλυστρά απ΄το χέρι της και πέφτει
ένα τριαντάφυλλο θά ΄ναι.
Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.

Σφαλνώ τα μάτια κι ακούω την Ιστανμπούλ.
Ένα πουλί σπαρτρά στα κράσπεδάτης.
Άν είναι ζεστό το μετωπό σου ή όχι το γνωρίζω.
Άν είναι υγρά τα χείλη σου ή όχι το γνωρίζω.
Ένα φεγγάρι προβάλλει πίσ΄από τις φυστικιές.
Από τους χτύπους της καρδιάς σου σε γνωρίζω.
Ακούς την Ιστανμπούλ.

Ορχάν Βελή Κανίκ
Μετάφραση Χαράλαμπος Κ. Βάιος