Φιλόξενος κινστέρνα
Binbirdirek sarnic

Στα βυζαντινά χρόνια η υπόγεια αυτή δεξαμενή βρισκόταν ανάμεσα στο ανάκτορο του Λαύσου καο το Φόρο του Κωνσταντίνου στα νότια της Μέσης οδού.


Οι διαστάσεις της είναι 64 Χ 56,4 μ. και έχει 224 διπλές κολόνες, η χωρητικότητά της ήταν περίπου 40.000 κ.μ.
Την κατασκεύασε ο Φιλόξενος που ήταν ένας από τους δώδεκα συγκλητικούς που έφερε από τη Ρώμη ο Μέγας Κωνσταντίνος,για την έπαυλή του που βρισκόταν στην περιοχή, αυτό αναφέρει ο Κωδινός. Κατά άλλους φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί τον λαό και κυρίως τους ξένους που έμεναν στους κοντινούς ξενώνες.



Παρατηρώντας τις τούβλινες σφραγίδες που υπάρχουν βλεπυμε ότι είναι σχετικές με τα μέσα του 5ου αι. και κάποιες με τα μέσα του 6ου αι. Οι κίονες είναι ισόμετροι και μονόλιθοι από λευκά μάρμαρα. Τα κιονόκρανα είναι κορινθιακού ρυθμού αλλά ημιτελή και ευτελώς επεξεργασμένα κάποια δε είναι τελείως λεία. Σε όλους τους κίονες υπάρχει το γράμμα C και άλλα βυζαντινά μονογράμματα και χαραγμένοι σταυροί.
Μετά την άλωση η δεξαμενή δεν περιείχε πια νερό.Τον 16ο αι. ήταν εργαστήριο μεταξουργών και μετά σχοινοποιών.Ο Gylles την τοποθετεί στα υπόγεια της κατοικίας του Ιμπραήμ πασά.



Στα μέσα του 17ου αι. η περιοχή που βρισκόταν η δεξαμενή πέρασε στα χέρια του Βεζύρη Fazli pasa. Ο βεζύρης πάνω στη δεξαμενή έχτισε ένα σαράι.



Στις αρχές του 19ου αι. χρησιμοποιήθηκε και πάλι ως εργαστήριο μεταξουργίας και από τις αρχές του 20ου αι. χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη τοπικού παζαριού
Μετά πέρασε στα χέρια του μουσείου.



Σήμερα μετά από εργασίες ετών και αφού έχει καθαριστεί πλήρως και έχει ανοιχθεί είσοδος χρησιμοποιείται για διάφορες εκδηλώσεις αλλά και ένα τμήμα της ως καφέ.



Η είσοδος που ανοίχθηκε τα τελευταία χρόνια