Μαναστήρ Μεστζιδί
Manastir mescidi
Αναφέρει ο Πασπάτης: "Το τέμενος τούτο, κείται πλησιέστατα της πύλης του Αγίου Ρωμανού, νυν Τοπ Καπί. Κείται παρά στενήν δίοδον άγουσα προς την μεγάλην λεωφόρον, της πύλης του Αγίου Ρωμανού. Ενώπιον αυτού είναι μικρά πλατεία, και πέριξ αυτής, πενιχραί οικίαι Οθωμανικαί. Το κτίριον είναι μικρόν, μήκους 8,30, και πλάτους Μ. 6,50. Από το παράθυρον του νάρθηκος φαίνεται το τρίκογχον ιερόν. Ευθύς μετά την είσοδον, ίστανται δύο μαρμάρινοι κίονες υποκρατούντες τα κατηχούμενα. Κοσμήματα ακαλλέστατα είναι γεγλυμμένα επί των κιονοκράνων. Ο νάρθηξ επί Βυζαντινών εκοσμείτο δια δύο κιόνων μαρμαρίνων, των οποίων εις κείται κατά γης. Επί του εξωτερικού δεξιού τοίχου, υπό το γείσωμα, φαίνονται αμυδρά χρώματα βυζαντινών εικόνων. Ο νάρθηξ και η δεξιά πλευρά του ναΐσκου, ήσαν το πάλαι ποτέ περίστυλοι και ένεκα διεσώθησαν αι μέχρι τούδε φαινόμεναι κεφαλαί αγίων. Το ένδον του ναού είναι αθλιέστερον του εξωτερικού. Το δάπεδον εις τινά μέρη είναι εσκαμμένον, αλλού δε, πλήρες ακαθαρσιών.Η ετοιμόρροπος οροφή κλίνει προς τα έσω του ναού, το κονίαμα πανταχόθεν καταπίπτει. Το τέμενος είναι άνευ μιναρέ, και κατά την μαρτυρίαν των γειτόνων Οθωμανών, προ πολλού έπαυσε πάσα εν τω ναώ ιερουργία.
Ο ναός τα χρόνια του Πασπάτη
Τον ναόν τούτον, τον οποίον ουδείς των βυζαντινών συγγραφέων μνημονεύει, περιγράφουσι, νομίζω τα ημέτερα πατριαρχικά έγγραφα. Κατά το 1341ον, εγένετο αγωγή ενώπιον της ιεράς συνόδου, περί μονυδρίου τινός, άλλοτε γυναικείου, και μετέπειτα μετεβληθέντος εις ανδρώον.(...) Ο ναός ούτος κατά παράδοσιν ήτο ναός των αγίων μαρτύρων αδελφών Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας."
Ως τις μέρες μας σώθηκε αυτός ο μικρός ναός με νάρθηκα και με τρία κλίτη, ίσως κάποτε υπήρχε και τρούλος. Ισως να ήταν μέρος μιας κύριας εκκλησίας. Το σχέδιο και η τεχνική με τα τούβλα δείχνουν να είναι κτίσμα του ύστερου 11ου αι. χωρίς να είναι απόλυτα σίγουρο.
Το κτίσμα την εποχή του Πορθητή από τον Mustafa Cavus μετατράπηκε σε τζαμί.
Τα χρόνια 1956-58 με το άνοιγμα της Milliet caddesi ο ναός βρέθηκε δίπλα στη λεωφόρο. Σήμερα βρίσκεται μέσα στο γκαράζ των αστικών λεωφορείων της πόλης.
Manastir mescidi
Αναφέρει ο Πασπάτης: "Το τέμενος τούτο, κείται πλησιέστατα της πύλης του Αγίου Ρωμανού, νυν Τοπ Καπί. Κείται παρά στενήν δίοδον άγουσα προς την μεγάλην λεωφόρον, της πύλης του Αγίου Ρωμανού. Ενώπιον αυτού είναι μικρά πλατεία, και πέριξ αυτής, πενιχραί οικίαι Οθωμανικαί. Το κτίριον είναι μικρόν, μήκους 8,30, και πλάτους Μ. 6,50. Από το παράθυρον του νάρθηκος φαίνεται το τρίκογχον ιερόν. Ευθύς μετά την είσοδον, ίστανται δύο μαρμάρινοι κίονες υποκρατούντες τα κατηχούμενα. Κοσμήματα ακαλλέστατα είναι γεγλυμμένα επί των κιονοκράνων. Ο νάρθηξ επί Βυζαντινών εκοσμείτο δια δύο κιόνων μαρμαρίνων, των οποίων εις κείται κατά γης. Επί του εξωτερικού δεξιού τοίχου, υπό το γείσωμα, φαίνονται αμυδρά χρώματα βυζαντινών εικόνων. Ο νάρθηξ και η δεξιά πλευρά του ναΐσκου, ήσαν το πάλαι ποτέ περίστυλοι και ένεκα διεσώθησαν αι μέχρι τούδε φαινόμεναι κεφαλαί αγίων. Το ένδον του ναού είναι αθλιέστερον του εξωτερικού. Το δάπεδον εις τινά μέρη είναι εσκαμμένον, αλλού δε, πλήρες ακαθαρσιών.Η ετοιμόρροπος οροφή κλίνει προς τα έσω του ναού, το κονίαμα πανταχόθεν καταπίπτει. Το τέμενος είναι άνευ μιναρέ, και κατά την μαρτυρίαν των γειτόνων Οθωμανών, προ πολλού έπαυσε πάσα εν τω ναώ ιερουργία.
Τον ναόν τούτον, τον οποίον ουδείς των βυζαντινών συγγραφέων μνημονεύει, περιγράφουσι, νομίζω τα ημέτερα πατριαρχικά έγγραφα. Κατά το 1341ον, εγένετο αγωγή ενώπιον της ιεράς συνόδου, περί μονυδρίου τινός, άλλοτε γυναικείου, και μετέπειτα μετεβληθέντος εις ανδρώον.(...) Ο ναός ούτος κατά παράδοσιν ήτο ναός των αγίων μαρτύρων αδελφών Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας."
Ως τις μέρες μας σώθηκε αυτός ο μικρός ναός με νάρθηκα και με τρία κλίτη, ίσως κάποτε υπήρχε και τρούλος. Ισως να ήταν μέρος μιας κύριας εκκλησίας. Το σχέδιο και η τεχνική με τα τούβλα δείχνουν να είναι κτίσμα του ύστερου 11ου αι. χωρίς να είναι απόλυτα σίγουρο.
Το κτίσμα την εποχή του Πορθητή από τον Mustafa Cavus μετατράπηκε σε τζαμί.
Τα χρόνια 1956-58 με το άνοιγμα της Milliet caddesi ο ναός βρέθηκε δίπλα στη λεωφόρο. Σήμερα βρίσκεται μέσα στο γκαράζ των αστικών λεωφορείων της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου