Υδραγωγείο Ουάλεντος

Το υδραγωγείο ξεκίνησε να κατασκευάζεται από τον αυτοκτάτορα Ουάλεντα τα έτη 366-368 ο οποίος χρησιμοποίησε τις πέτρες από τα τείχη της Χαλκηδόνας τα οποία γκρέμισε λόγω ανταρσίας των κατοίκων της. Το υδραγωγείο ολοκληρώθηκε το έτος 373 και εγκαινιάστηκε από τον Praefectus urbis Klearchos ο οποίος έχτισε και το Νυμφαίο το 372-373.


Το μήκος του είναι 971 μ. και κατά μέσο όρο έχει ύψος 28-29 μ. και από τη θάλασσα 63,5 μ.Περνάει πάνω από την κοιλάδα που βρίσκεται ανάμεσα του λόφου των Αγ. Αποστόλων και του λόφου του Καπιτωλίου.


Το χτίσιμό του έγινε από χοντροκομμένες πέτρες και με σοβά χτιστό, σε κάποια σημεία έχει δύο ορόφους και τοάνοιγμα των καμάρων κυμαίνεται από 7,75 ως 8,24 μ. Πάντως φαίνεται ότι η κατασκευή έγινε με μεγάλη προσοχή.


Τα νερά που περνούσαν από αυτό ερχόταν από το Halkali, Kavak koy και Τζεμπεζή κιοϊ κατά τον Σκαρλάτο Βυζάντιο.Οδηγούνταν στην Βασιλική κινστέρνα και χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες του Μεγάλου Παλατίου των Βυζαντινών και αργότερα του Σαραγιού των Οθωμανών.



Στα χρόνια του Ιουστίνου Β' (565-578) επισκευάστηκε το 576 λόγω ζημιών που έπαθε από σεισμό. Αργότερα και ο Κωνσταντίνος Κοπρώνυμος το 759, ο Βασίλειος ο Μακεδών το 1019 και ο Ρωμανός Αργυρός αλλά και ο Ανδρόνικος ο Κομνηνός το επισκεύασαν. Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Clavijo το 1403 συνεχιζόταν η λειτουργία του.


Μετά το 1453 όλο το υδάτινο δίκτυο της Πόλης επανεξετάστηκε. Το υδραγωγείο αυτή την εποχή εξυπηρετούσε τις ανάγκες νερού του Eski saray που χτίστηκε στο χώρο του βυζαντινού Καπιτωλίου αλλά και μετά τις ανάγκες του Topkapi saray.


Η πιο μεγάλη επισκευή έγινε από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή το 1536 μετά από ζημιές που έπαθε από σεισμό. Στα μετέπειτα χρόνια επισκευάστηκε ξανά από τον Μουσταφά Β' (1695-1703) και από τον διάδοχό του Αχμέτ Γ' (1703-1730).



Σήμερα φυσικά και δεν χρησιμοποιείται για τις υδάτινες ανάγκες της πόλης και κάποια κομμάτια του ιδιαίτερα προς το τέλος είναι μισοκατεστραμμένα,αυτά που φτάνουν στην πλατεία του Βαγιαζήτ.




Μια φωτογραφία των τελευταίων χρόνων,και στις δυό πλευρές του δρόμου σήμερα υπάρχουν ωραιότατα πάρκα.

Η Κωνσταντινούπολη μέσα από καρτ ποστάλ

Το Σαράι μπουρνού στο βάθος
Το Μπλε Τζαμί και ο Ιππόδρομος

Το Σουλεϊμανιγιέ τζαμί και ο Κεράτιος.

Το Υδραγωγείο του Ουάλεντος

Η σκεπαστή αγορά- Kapali carsi

Το Σουλεϊμανιγιέ τζαμί φωτογραφημένο από τον Κεράτιο κόλπο.

Εσωτερικό της σκεπαστής αγοράς

Πανοραμική θέα του Βοσπόρου

Πανοραμική θέα του Τοπχανέ
Ο Κεράτιος κόλπος από το Εγιούπ

Η σκεπαστή αγορά

Ιπέκ Μποντρουμού κινστέρνα-Ipek Bondrumu

Η κινστέρνα αυτή κλειστή και υπόγεια έχει διαστάσεις 17,2Χ29 μ. Χωρίζεται σε πέντε κλίτη με τέσσερις σειρές κολόνες, με κάθε σειρά να έχει 7 κολόνες. Υποστηρίζεται επίσης με σταυροειδείς καμάρες χτισμένες με τούβλα.


Στη βυζαντινή εποχή η κινστέρνα αυτή πρέπει να είχε σχέση με μοναστηριακό συγκρότημα, το πότε και από ποιόν κατασκευάστηκε είναι άγνωστο.
Κατά την οθωμανική περίοδο χρησιμοποιήθηκε ως αποθηκευτικός χώρος-υπόγειο ενός σαραγιού
για αυτό ίσως και ο Andreossy το ονόμασε Cin Ali Kosku.
Στο δεύτερο μισό του 19ου αι. χρησιμοποιήθηκε από αρμένιους χτίστες.
Μετά τη φωτιά που ξέσπασε στην περιοχή Salmatobruk το 1919 εγκαταλείπεται.


Τα κατοπινά χρόνια γέμισε από μπάζα και σκουπίδια και μόνο το βόρειο τμήμα της ήταν προσβάσιμο.


Μόλις την τελευταία δεκαετία καθαρίστηκε και έγινε χώρος εστίασης και κοινωνικών εκδηλώσεων.

Κινστέρνα Αέτιου

Η κινστέρνα αυτή βρίσκεται στο Karagumruk στην περιοχή του Fatih. Είναι σε απόσταση περίπου 300 μ. από την πύλη Χαρισίου (Edirne kapi), πάνω στο δρόμο που οδηγεί στο Fatih camii και στο Sehzande ( η παλιά βυζαντινή Μέση οδός).

Η κινστέρνα (σήμερα στάδιο) όπως φαίνεται από αέρος.

Το τουρκικό της όνομα Cukurbostan ή Karagumruk stadium.
Η κατασκευή της δεξαμενής αποδίδεται στον βυζαντινό αξιωματούχο Αέτιο (Praefectus urbis Aetius) με έτος κατασκευής το 421. Κατά άλλους αποδίδεται στην εποχή στην εποχή του αυτοκράτορα Βαλεντιανού (364-378).

Η κινστέρνα αυτή είναι ανοιχτή σε σχήμα παραλληλόγραμου με διαστάσεις 244Χ 85 μ. ,έκταση 20.740 τ.μ. και ύψος τοίχων 13-15 μ..
Το νερό της το εξασφάλιζε από τον υδάτινο δρόμο που οδηγούσε στο υδραγωγείο του Ουάλεντος και που ήταν δίπλα της.

Η γνωστή τραγουδίστρια Sibel Can φωτογραφίζεται με αθλητές της τοπικής ομάδας κάποια χρόνια πριν. Πίσω τους φαίνονται οι τοίχοι της κινστέρνας.

Ήδη μετά την άλωση η δεξαμενή έμενε χωρίς νερό, από τον 16ο αι. άρχισε να χρησιμοποιείται ως μποστάνι.Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται ως στάδιο. Το 1962 μάλιστα έγινε ένα φάρδεμα του σταδίου.

Αθλητική εκδήλωση στο βάθος αχνοφαίνονται οι τοίχοι της κινστέρνας.



Φωτογραφίες του σήμερα, στάδιο πιά.


Η κινστέρνα αυτή για ένα πολύ μακρύ διάστημα ήταν γνωστή ως κινστέρνα του Βώνου και Άσπαρος, πάντως τα τελευταία χρόνια επικράτησε το όνομα κινστέρνα Αέτιου.

Κινστέρνα Άσπαρος

Η κινστέρνα αυτή η οποία είναι ανοιχτή βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο τζαμί του Σελίμ (Selimiye camii) στην περιοχή του Fatih.


Το τουρκικό της όνομα Sultan Selim Cukurbostan.


Το 459 ο πατρίκιος Άσπαρ μαζί με τους γιούς του δίπλα στα τείχη του Μ. Κωνσταντίνου που τότε ακόμα υπήρχαν στην περιοχή κατασκεύασε αυτήν την μεγάλη δεξαμενή που η κάθε πλευρά της είναι 152 μ. σε σχήμα τετράγωνο.


Το ύψος των τοίχων της είναι 10-11 μ. που είναι φτιαγμένοι με τεχνική τούβλου σε γραμμές. Η χωρητικότητά της 23.100 τ.μ.



Η δεξαμενή μετά την άλωση έμενε άδεια από νερό κι έτσι ο σουλτάνος Σουλεϊμάν Α' έχτισε μέσα σε αυτήν ένα μικρό τζαμί, ο χώρος σιγά σιγά γέμισε με μποστάνια και κατοικίες και μετατράπηκε σε ένα μικρό χωριό.



Η ίδια κατάσταση επικρατούσε και μέχρι πριν λίγα χρόνια όταν αποφασίστηκε ο καθαρισμός της. Σήμερα είναι άδεια και έχουν κατασκευαστεί διάφοροι αθλητικοί χώροι.

Πλατεία Βαγιαζήτ- Beyazit meydani (2)