Η Κωνσταντινούπολη κατά το έτος 1821

Ο τέταρτος τόμος της σειράς με απομνημονεύματα Φιλελλήνων και φιλελληνικά κείμενα, που εκδίδει η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος-Εθνικό Ιστορικό Μουσείο με αφορμή τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την έναρξη του ελληνικού αγώνα της ανεξαρτησίας το 2021, περιλαμβάνει το κείμενο του Johann Wilhelm August Streit "Η Κωνσταντινούπολη κατά το έτος 1821". Πρόκειται για τη διήγηση ενός Γερμανού, αυτόπτη μάρτυρα των σφαγών που συντελέστηκαν εις βάρος των χριστιανικών πληθυσμών στην Κωνσταντινούπολη μόλις έγινε γνωστή η εξέγερση των Ελλήνων κατά της οθωμανικής κυριαρχίας.  Η μετάφραση του κειμένου του Johann Wilhelm August Streit στα ελληνικά έγινε από τη Μαριάννα Χάλαρη.
 

Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε στη Λειψία το 1822 και στην προμετωπίδα αναφέρεται:

"Περιγραφή των αιματηρών και άκρως φρικαλέων περιστατικών που συνέβησαν σε αυτή τη μητρόπολη μετά την έκρηξη του πολέμου μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλαδας.

Από έναν αυτόπτη μάρτυρα ο οποίος διέμενε στην Κωνσταντινούπολη από το 1815, κινδύνευσε πολλές φορές να χάσει τη ζωή του και τελικά σώθηκε ως εκ θαύματος."

Δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

"Πόσο βαθιά ευχαριστούσα τον Θεό για τη σωτηρία μου, όταν έβλεπα τους φονιάδες να σηκώνουν δυο δυο από έναν Έλληνα ή μια Ελληνίδα και να τους καθίζουν σε ένα μυτερό και κοφτερό πάσσαλο με τέτοιον τρόπο, που η αιχμή διαπερνώντας τα σπλάχνα τους έφτανε μέχρι ψηλά, στο στήθος. Σε διάστημα λίγων λεπτών όλοι αυτοί οι αξιοθρήνητοι άνθρωποι, και οι σαράντα τέσσερις στον αριθμό, σπαρταρούσαν σαν τα σκαθάρια πάνω στις βελόνες, όταν κάτι παλιόπαιδα αποφασίζουν να διασκεδάσουν με αυτό τον αισχρό τρόπο. Οι περισσότεροι άφηναν μέσα στη θανατερή αγωνία τους ένα φριχτό ουρλιαχτό που υψωνόταν στον ουρανό, ώσπου μετά από μία ώρα περίπου είχαν πια αποβιώσει όλοι και τα κεφάλια τους χλομιασμένα έγερνα μπροστά."

"Έξω από την πόλη συναντήσαμε ένα φονικό σκηνικό, στο οποίο πλήθος δυστυχείς είχαν θαφτεί μέχρι το κεφάλι κολλητά σε μεγάλες μυρμηγκοφωλιές. Στη συνέχεια οι βάρβαροι τους άνοιγαν διάπλατα το στόμα με ένα κομμάτι ξύλο, έτσι που αυτά τα ζωύφια τρύπωναν κατά κοπάδια σε αυτιά, στόμα και μύτη και κατέτρωγαν τον εγκέφαλο, τη γλώσσα και τα σπλάχνα των φτωχών αυτών δυστυχισμένων. Αυτό το βασανιστήριο πρέπει αναμφισβήτητα να ήταν από πιο σκληρά."